Θυμάστε που όταν ήσασταν μικροί σας έλεγαν "να διαβάζετε, να σπουδάσετε και να μαζέψετε... εφόδια" για να είστε περιζήτητοι στην αγορά εργασίας; Η μαμά και ο μπαμπάς, όμως, που είχαν αγωνία για το μέλλον σας, ούτε που είχαν φανταστεί ότι έπρεπε να σας πουν για τα >>>
social media και τους "φίλους" σας σε facebook και twitter, που θα έβαζαν και αυτοί ένα... κλικ για την πρόσληψή σας.Χιλιάδες άνθρωποι, όπως αναφέρει συντάσσουν το βιογραφικό τους, λαµβάνουν συστάσεις από τους προηγούµενους εργοδότες τους και προβάρουν επί ώρες τις απαντήσεις που θα δώσουν στη συνέντευξη. Πιστεύουν ότι είναι καθ’ όλα προετοιµασµένοι, έχουν όµως ξεχάσει µια µικρή λεπτοµέρεια: να «ξεσκονίσουν» τη δραστηριότητά τους στο Internet!
Δηµόσιες συζητήσεις, φωτογραφίες, απόψεις, δραστηριότητες κάθε είδους στο Facebook, στο Twitter και σε blogs αποτελούν ένα ανοιχτό διαδικτυακό προφίλ του υποψηφίου, διαθέσιµο σε κάθε ενδιαφερόµενο.
Οι εν λόγω πληροφορίες αξιοποιούνται εκτενώς από τους µελλοντικούς εργοδότες και όπως όλα, στη µάχη των προσλήψεων, µπορεί να βοηθήσουν έναν υποψήφιο να ξεχωρίσει ή (συχνότερα) να τον «κάψουν».
Και στην Ελλάδα η νέα συνήθεια:
Οσοι πίστευαν ότι τέτοιου είδους διαδικτυακές έρευνες αποτελούν σενάριο επιστηµονικής φαντασίας για την Ελλάδα έµειναν έκπληκτοι από τα αποτελέσµατα της έρευνας που διεξήγαγε πέρυσι το Τµήµα ∆ιοικητικής Επιστήµης και Τεχνολογίας του Οικονοµικού Πανεπιστηµίου Αθηνών σε στελέχη διαχείρισης ανθρωπίνου δυναµικού ελληνικών και πολυεθνικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.
Στην ερώτηση αν χρησιµοποιούν το Internet (π.χ., αναζήτηση Google) και τα social media (π.χ. Facebook, Twitter, LinkedIn) για να αναζητήσουν πληροφορίες για τους υποψηφίους, το 40% των ερωτηθέντων απάντησαν ότι το χρησιµοποιούν πάντα ή συχνά, το 44% το χρησιµοποιούν σε µέτρια συχνότητα, ενώ µόλις το 16% απάντησαν ότι δεν το χρησιµοποιούν ποτέ.
Συμβουλές στους υποψηφίους να βελτιώσουν τη διαδικτυακή τους εικόνα:
«Το ερώτηµα που τίθεται συνεπώς δεν είναι το “αν” αυτός που διενεργεί τις προσλήψεις θα ψάξει για τον υποψήφιο στο Internet αλλά το “γιατί” θα ψάξει. Η απάντηση συνήθως είναι ότι θα ψάξει για αντιφάσεις ή ανακρίβειες στο προφίλ ή στο βιογραφικό. Ολα αυτά που δεν µπορείς να ρωτήσεις τον υποψήφιο στην τυπική συνέντευξη µια αναζήτηση Google µπορεί να σου τα δώσει µέσα σε δευτερόλεπτα.
∆εν είναι τυχαίο ότι στις ΗΠΑ υπάρχουν συµβουλευτικές εταιρείες που βοηθούν τους υποψηφίους να βελτιώσουν την εικόνα τους στο Internet» τονίζει µιλώντας στο «Βήµα της Κυριακής» ο κ. Γιάννης Νικολάου, επίκουρος καθηγητής Οργανωσιακής Συµπεριφοράς στο Οικονοµικό Πανεπιστήµιο Αθηνών και υπεύθυνος για τη διεξαγωγή της παραπάνω έρευνας.
Τι μπορεί να ψάχνουν οι εργοδότες:
Αυτό που κυρίως φοβούνται όσοι αγαπούν τις θεωρίες συνωµοσίας είναι το ενδεχόµενο οι µελλοντικοί εργοδότες, ως άλλοι «χάκερ», να συλλέγουν απόρρητα προσωπικά δεδοµένα από τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης.
Ωστόσο, όπως εξηγούν έµπειρα στελέχη επιχειρήσεων, αυτή η πρακτική θα ήταν όχι µόνο παράνοµη αλλά και... περιττή καθώς η δηµόσια και ορατή σε όλους δραστηριότητα των χρηστών του ∆ιαδικτύου (π.χ., σε blogs, στο Τwitter, στα ανοιχτά γκρουπ του Facebook) αρκεί για να δώσει πλήθος πληροφορίες.
Ποιοι βγαίνουν κερδισμένοι:
Όσοι γνωρίζουν πώς να χειρίζονται τα social media µε δεξιοτεχνία µπορούν να κερδίσουν την εύνοια ενός µελλοντικού εργοδότη.
Αρκεί να αναλογιστούμε ότι το επάγγελµα του “social media µάνατζερ” δηµιουργήθηκε όταν οι µεγάλες εταιρείες αντιλήφθηκαν πως υπάρχουν άνθρωποι που µέσα από τα blogs, το Facebook και το Τwitter επηρεάζουν µε τον λόγο τους χιλιάδες ανθρώπους.
Δηµόσιες συζητήσεις, φωτογραφίες, απόψεις, δραστηριότητες κάθε είδους στο Facebook, στο Twitter και σε blogs αποτελούν ένα ανοιχτό διαδικτυακό προφίλ του υποψηφίου, διαθέσιµο σε κάθε ενδιαφερόµενο.
Οι εν λόγω πληροφορίες αξιοποιούνται εκτενώς από τους µελλοντικούς εργοδότες και όπως όλα, στη µάχη των προσλήψεων, µπορεί να βοηθήσουν έναν υποψήφιο να ξεχωρίσει ή (συχνότερα) να τον «κάψουν».
Και στην Ελλάδα η νέα συνήθεια:
Οσοι πίστευαν ότι τέτοιου είδους διαδικτυακές έρευνες αποτελούν σενάριο επιστηµονικής φαντασίας για την Ελλάδα έµειναν έκπληκτοι από τα αποτελέσµατα της έρευνας που διεξήγαγε πέρυσι το Τµήµα ∆ιοικητικής Επιστήµης και Τεχνολογίας του Οικονοµικού Πανεπιστηµίου Αθηνών σε στελέχη διαχείρισης ανθρωπίνου δυναµικού ελληνικών και πολυεθνικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.
Στην ερώτηση αν χρησιµοποιούν το Internet (π.χ., αναζήτηση Google) και τα social media (π.χ. Facebook, Twitter, LinkedIn) για να αναζητήσουν πληροφορίες για τους υποψηφίους, το 40% των ερωτηθέντων απάντησαν ότι το χρησιµοποιούν πάντα ή συχνά, το 44% το χρησιµοποιούν σε µέτρια συχνότητα, ενώ µόλις το 16% απάντησαν ότι δεν το χρησιµοποιούν ποτέ.
Συμβουλές στους υποψηφίους να βελτιώσουν τη διαδικτυακή τους εικόνα:
«Το ερώτηµα που τίθεται συνεπώς δεν είναι το “αν” αυτός που διενεργεί τις προσλήψεις θα ψάξει για τον υποψήφιο στο Internet αλλά το “γιατί” θα ψάξει. Η απάντηση συνήθως είναι ότι θα ψάξει για αντιφάσεις ή ανακρίβειες στο προφίλ ή στο βιογραφικό. Ολα αυτά που δεν µπορείς να ρωτήσεις τον υποψήφιο στην τυπική συνέντευξη µια αναζήτηση Google µπορεί να σου τα δώσει µέσα σε δευτερόλεπτα.
∆εν είναι τυχαίο ότι στις ΗΠΑ υπάρχουν συµβουλευτικές εταιρείες που βοηθούν τους υποψηφίους να βελτιώσουν την εικόνα τους στο Internet» τονίζει µιλώντας στο «Βήµα της Κυριακής» ο κ. Γιάννης Νικολάου, επίκουρος καθηγητής Οργανωσιακής Συµπεριφοράς στο Οικονοµικό Πανεπιστήµιο Αθηνών και υπεύθυνος για τη διεξαγωγή της παραπάνω έρευνας.
Τι μπορεί να ψάχνουν οι εργοδότες:
Αυτό που κυρίως φοβούνται όσοι αγαπούν τις θεωρίες συνωµοσίας είναι το ενδεχόµενο οι µελλοντικοί εργοδότες, ως άλλοι «χάκερ», να συλλέγουν απόρρητα προσωπικά δεδοµένα από τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης.
Ωστόσο, όπως εξηγούν έµπειρα στελέχη επιχειρήσεων, αυτή η πρακτική θα ήταν όχι µόνο παράνοµη αλλά και... περιττή καθώς η δηµόσια και ορατή σε όλους δραστηριότητα των χρηστών του ∆ιαδικτύου (π.χ., σε blogs, στο Τwitter, στα ανοιχτά γκρουπ του Facebook) αρκεί για να δώσει πλήθος πληροφορίες.
Ποιοι βγαίνουν κερδισμένοι:
Όσοι γνωρίζουν πώς να χειρίζονται τα social media µε δεξιοτεχνία µπορούν να κερδίσουν την εύνοια ενός µελλοντικού εργοδότη.
Αρκεί να αναλογιστούμε ότι το επάγγελµα του “social media µάνατζερ” δηµιουργήθηκε όταν οι µεγάλες εταιρείες αντιλήφθηκαν πως υπάρχουν άνθρωποι που µέσα από τα blogs, το Facebook και το Τwitter επηρεάζουν µε τον λόγο τους χιλιάδες ανθρώπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου